Skoro tak się utarło, że wszyscy przedstawiają się w tym wątku to nie będę gorszy i swój pierwszy post również umieszczę tutaj. Tak więc witam wszystkich serdecznie
Moja historia z gitarą jest troszeczkę skomplikowana, tak więc postaram się ją maksymalnie skrócić co by wszystkich nie zanudzić Pewnym przewinięciem z mojej strony było by stwierdzenie, że gitara i muzyka gitarowa interesowała mnie zawsze, ale prawda jest taka, że już od dawna bardzo mi się podobała. Był nawet taki epizod w moim życiu kiedy chciałem zapisać się do szkoły muzycznej aby na tym jakże pięknym instrumencie grać się nauczyć, niestety nie wyszło, z niewiadomych do dzisiaj mi przyczyn odrzucono mnie po przesłuchaniu, co dla dzieciaka w podstawówce, zwłaszcza z moimi ambicjami, było... ciosem poniżej pasa. Zraziłem się wtedy zarówno do szkoły jak i niestety instrumentu, mimo że dalej słuchałem muzyki rocko-podobnej typu bardzo popularny wtedy green day czy linkin park. Z biegiem czasu moje upodobania muzyczne przeszły bardziej w stronę rapu i reggae. Historia skończyłaby się smutno gdyby nie... moja siostra, która - trzeba jej przyznać - zna się na muzyce lepiej ode mnie (w końcu chodzi do szkoły muzycznej II stopnia, gdzie jak myślę, całkiem dobrze jej idzie) i z muzyką więcej do czynienia ma. Wracając do sedna sprawy, w/w członkini mej zacnej rodziny zaczęła interesować się takimi świetnymi zespołami jak Guns n' Roses, Nirvana czy AC/DC co po jakimś czasie udzieliło się również mnie. Po jakimś czasie zaskoczyła mnie bardzo przywożąc ze sobą gitarę akustyczną pożyczoną od kolegi i twierdząc, że chce się nauczyć na niej grać, co przypomniało mi o moim dziecięcym marzeniu. Kiedy zobaczyłem jak powoli opanowuje z jakiejś tajemniczej karteczki chwyty gitarowe i zaczyna pobrzękiwać mniej lub bardziej znane, ładnie brzmiące melodie, zażądałem od niej by czegoś mnie nauczyła. Po kilku namowach wreszcie zgodziła się wypuścić gitarkę na chwilę z rąk i pokazać mi nieco uproszczony riff ze smoke on the water, który zacząłem ćwiczyć... Coś ruszyło i teraz za mną już ponad miesiąc gry. Gitarkę trzeba było oczywiście zwrócić więc zamówiłem już Marrisa D220m, na którego się oczywiście składamy. Chociaż muszę przyznać, że teraz to ja więcej gram... ;>

Witam.Może teraz ja
Moja przygoda z gitarą rozpoczeła sie ok.półtora roku temu.Gdy z rodziną spoktykaliśmy sie na grillu,mój tato zawsze grał na gitarze(kiedys miał zespół)oczywiście troche podpity i tak pomyśałem że fajnie kiedyś byłoby na takim grillu powiedziec "teraz ja!" no i zakupiłem swoją pierwszą gitarę SOUNDER(nie smiejcie sie:D)gdy zaczęły się z nią problemy pożuciłem to.Lecz po miesiącu dowiedziałem się że u kuzyna w szafie leży gitara klasyczna HOHNER HC-06, i znowu wziałem się za naukę.Szło mi dosc opornie.i po ok.roku kupiłem moja wymażoną gitarę elektryczną EPIPHONE G400 CH.mam ją do dzis:D no to chyba tyle.Pozdrawiam

no więc, powodzenia, ja sam gram już około 2 lat i jestem zadowolony że podjąłem się nauki;)

ja też pokochałem AC/DC przez THPS4 ;p

Witam wszystkich...
Każdy dodaje swoją historie wiec nie będę gorszy
Otóż od zawsze miałem słabość do muzyki jednak chęć gry na gitarze wytworzyła się stosunkowo nie dawno... jako dzieciak (ok. 10 - 11 lat) uczęszczałem do szkoły muzycznej lecz grałem na trochę innym instrumencie (Akordeon ). Nie cieszył się on zbytnim powodzeniem (+ brak czasu i chęci) wiec po 3 latach gry zakonczyła się moja przygoda z nim. Nie będę ukrywał, że wychowałem się na muzyce "mniej wartościowej" jeśli chodzi o muzykę samej w sobie (Hip-Hop) jednak zawsze miałem słabość do "gitarowych" gatunków (chyba po ojcu) szczególnie tych "mocniejszych" co nie miało zbytniego poparcia wśród moich kolegów. Generalnie (że tak powiem) waliło mnie ich zdanie i szukałem co raz to lepszych składów (tudzież kapel) i tak zrobiła się trochę dziwna mieszanka muzyczna (Hip-Hop, Reagge, Rock, Blues no i wkońcu Metal różnorakiej maści). Jakiś już dłuższy czas temu natrafiłem na genialną grupę "Kat". Thrash od razu mnie zafascynował łącząc wszystkie najlepsze (jak dla mnie ) aspekty muzyczne gatunków "gitarowych". Wirtuozi jacy grali w tej kapeli (a w szczególności pan Luczyk) tak mnie zainspirowali swoimi "ariami" ,że od 3 dni jestem "świerzakiem" który ma w posiadaniu nowego Fender'a CD 60 i teraz pisze to w ramach przerwy bo mnie opuszki palców bolą , to by było na tyle... nie będę się rozczulał
Pozdro

Cześć witam wszystkich to moja pierwsza wiadomość na tym forum .
Widzę ,że większość osób opisuje tutaj jak rozpoczeła się ich przygoda z gitarą więc jak też tak zrobię.
Muzyką zacząłem interesować się dość nie dawno ,a dokładnie jakieś 3 lata temu(czyli gdzieś około w wieku 16 lat).Wszystko właściwie zaczeło się gdy poznałem zespół o nazwie System of a Down .Kapele ta wywarła na mnie ogromne wrażenie ,byłem bardzo zafascynowany (i nadal jestem) tym jak ci panowie potrafią przekazywać wiele treści oraz emocji za pomocą muzyki.Dzięki temu zespołowi postanowiłem bardziej zapoznać się z metalem i jakoś to leciało. Poznawałem nowe zespoły takie jak :Metallica ,Slipknot, Rammstein , Megadeth,  i cała ta fascynacja narastała we mnie aż do chwili gdy...muzyka stała się nieodłącznym element mojego życia .Zrozumiałem ,że jest ona idealnym sposobem na wyrażanie  swoich myśli ,a dzielenie się swoim z zdaniem to chyba jedna z najpiękniejszych rzeczy w życiu człowieka.Od tej chwili wiedziałem już ,że chcę na poważnie rozpocząć przygodę z muzyką ,ale nie byłem pewien czy to aby nie za późno. Gdzieś po roku zastanawianie się i po kilku konsultacjach z osobami które się na tym znają postanowiłem kupić swoją pierwsza gitarę klasyczną(trochę nie typowy wybór jak na osobę którą słuchała głownie tylko metalu ).
No i gram sobie tak już prawie rok.Obecnie interesuje się właściwie każdym rodzajem muzyki i mam nadzieje ,ze w przyszłości będę miał swój własny zespół i będę wymiatać tak jak moje ulubione kapele.

oglądałam z tatą i ze starszym bratem AC DC family jewels i chyba po tym nie zacząć nauki gry na gitarze było by karygodne no i mój tato chciałby żebym grała ;D

Witam serdecznie wszystkich gitarzystów zaawansowanych i jeszcze serdeczniej witam tych którzy zaczynają się uczyć;)

Ja zacząłem grać na gitarze z kilku różnych powodów.Jednym z nich było to że widziałem jak gra kumpel brata bardzo mi to zaimponowało.Drugim z powodów na pewno była chęć zagrania wielu utworów których słucham (głównie perfect i dżem).A trzecim powodem który przekonał mnie dobitnie że gitara to coś dla mnie to możliwość w przyszłości pochwalenia się umiejętnościami na ognisku czy imprezie;)
Mój "progres" w grze na gitarze jest dość powolny gdyż samemu jest mi dość ciężko się uczyć.Gram parę miesięcy i akordy łapię już z pamięci i ostatnio nawet nauczyłem się grać i śpiewać jednocześnie;)]

I jeszcze ze swojej strony chciałem podziękować autorowi strony.Bardzo fajny pomysł Pan miał.I mam nadzieję że będzie ta strona pomagała równie bardzo mi co innym.

Siemka wszystkim

Na początek może powiem, że BARDZO świetna stronka... strasznie mi pomogła i pomaga nadal, bo dopiero zaczynam...

Hmm, co mnie zainspirowało do rozpoczęcia nauki gry na gitarze? Na pewno podobnie jak u mati1921 miłość do zespołu Dżem, poza tym zawsze podobały mi się dźwięki gitarowe... jakieś 2 lata temu chęć gry na gitarze i posiadanie tego instrumentu stała się moim priorytetowym marzeniem, ale przez te 2 lata nie miałam, ani funduszy, ani odwagi, by się do tego zabrać... czytałam bardzo wiele artykułów dotyczących kupna i gry, ale sama decyzja o kupnie była bardzo spontaniczna. Posiadaczką gitary jestem od 18 sierpnia Mam dużo zapału i chęci... a także chciałabym pokazać wszystkim (szczególnie rodzinie), że ja potrafię !
Ohh jak się rozpisałam... Pozdrawiam :*

Ale w moją historie nikt chyba nie uwierzy...miałem5 lat kiedy zacząłem grac na organach byłem najlepszy w całej szkółce a byłem najmłodszy, ale pięknie przestało być bo grałem ze słuchu i pewnego razu nauczyciel kazał mi zagrać zachodzi słoneczko, a ten utwór mi się mylił z  życzymy życzymy:P wykrzyczał mnie i pozostawiłem organy. Kolejnym intrumentem był prawdopodobnie werbel:Dale to był kompletny nie wypał nie chciało mi się go nosić:) nastepnym instrumentem było cos co nazywało sie chyba barytornia ale glowy nie dam sobie odciacdosyc mi to szlo ale tez nie wypał, nastepnym moim instrumetem była trabka ale cóż, komus kto ma za ciasna szczenke nie za bardzo lezy trabka z ciasnym ustnikiem...wreszcie zaczyna ei przygoda z gitara:)tatulo kupił mi klasyka EVER PLAYA(chyba tak sie pisze)chodziłem sie uczyc do takiej jednej co schole prowadziła ale denerwowalo mnie tobo ona tak sie na gitarze znała taka jak ja na samochodach i tez pozostawiłęm...Zima postanowiłem grac na gitarze poniewaz zarobiłem 300 zl. tata dolozył mi 200 i kupiłem jakas Adelite ze wzmacniaczem:)i tak sie zaczeła przygoda:)dzis nie załuje...(tak jak ania1921 wspomniała "muzyka moim życiem" na  wszystkim umiem troche grac):)a teraz mysle sie zgrac z kumplem perkusista, trzymajcie kciuki:P

Witam!
Moja przygoda z gitarą?
Cóż, wszystko zaczęło się od tego, że chciałam pomóc koleżance, która chciała sprzedać gitarę, by kupić sobie nową.
Więc ja ją odkupiłam. No to postanowiłam, że się nauczę. Ale że mi nie szło, to przestałam.
Jednak jakiś czas potem wróciłam do tego... Dlaczego?
Jestem fanką metalu i rocka, a najbardziej lubię j-rock. I właśnie niejaki gitarzysta Miyavi (z Japonii) zainspirował mnie swoją grą. Postanowiłam, że chociaż spróbuję nauczyć się grać.
Moim marzeniem jest dorównać mu kiedyś... No i założyć zespół, w którym byłabym gitarzystką.

witam i ja,
od zamierzchłych czasów uwielbiam słuchac dzwieków gitary, mam tyle pozytywnych wspomnień,
najpierw ograniczał mnie brak kasy - nie zwykłam była naciągac rodziców i brak czasu, młoda:) szalona i mnóstwo rzeczy na raz robiłam, nie czułam takiego nacisku, ale zawsze chciałam jak maryla z gitara byc za pan brat:)
potem studia i rozne sprawy sie nałozyły, nie miałam ciśnienia na grę,
do tych wakacji, kolejny raz częsc urlopu spedziłam w górach i...przysięgłam sobie pewnego wieczoru, że za rok, na kolejny wypad w Bieszczady zabiorę gitarę i bede na niej grac, przyszedł październik, trafiłam tutaj i decyzja była natychmiastowa, mam gitare i zaczynam się z nia "obywać" i strasznie się ciesze, mimo mnóstwa zajęć umiem sobie czas zorganizowac
to tyle

Dlaczego? Ciekawe pytanie;)

Zawsze chciałam grac piosneki moich ulubionych wykonawców. Drugim powodem jest pokazanie się przed znajomymi;) No i chciałam mieć jakies hobby oprócz przesiadywania przed komputerem. No i jeszcze jeden - mój kolega gra na gitarze i jest to świetny pretekst do spotkania się;)

Ja dostane gitarę na Wigilie. Wiem tylko tyle że będzie niebieska. Przyznam że troszeczkę się boje bo przeczytałam tutaj że gitara może mi się skurczyć palce będą mnie boleć (a konkretnie opuszki) ale cóż dla gitar wszystko. Ze mną jest bardzo podobnie jak z Małym Głodem...Też oznajmiłam mamie że chce grać na gitarze i mama powiedziała "napisz list do świętego mikołaja". Myślę że ta strona bardzo pomoże w nauce gry.
Pozdrawiam

Taa, moja koleżanka (?) ze szkoły, osoba tępa i nadająca się raczej do podnoszenia ciężarów, niż gry na czymkolwiek oprócz nerwów, kiedyś dumnie oznajmiła, że na urodziny rodzice kupią jej gitarę. Stroszyła się jak paw i każdemu rozpowiadała o nauce gry na instrumencie. Kiedy przyszło co do czego i dostała swego cudownego Skywaya (z Allegro oczywiście) jakoś oklapła. Cóż, nie dziwię się. Co nie zmienia faktu, że nadal jej nie trawię i doprowadza mnie do mdłości (koleżanka, nie gitara)

To może i ja cos od siebie dodam

Juz wie witałem, ale nie przedstawiłem...
Mam lat 15, na imię Oskar, na gitarze gram ponad pól roku i na razie uważam się za „teoretycznego gitarzystę” (zaraz dowiecie się dlaczego) Umiejętności staram się doskonalić w miarę możliwości, gdyż cierpię na chroniczny brak czasu… chociaż muzyka towarzyszy mi na każdym kroku.

Let’s go!
Idąc ulicą w pewien letni wieczór poczułem blask. Mówił: "Chodź do mnie... chodź". Pamiętając przestrogi typu "nie idź w stronę światła" bardzo opierałem się głosowi, jednak po chwili walki uległem. Poszedłem w stronę światła i ujrzałem lśniący napis "ODZIERZ UŻYWANA! 5zł za kilogram, hurtem taniej" i bok tego napisu widniała niepozorny znak "Kurczaki z rożna", a obok niego "Sklep muzyczny - i tutaj nazwa". Wszedłem...

No, a teraz na poważnie Na urodziny siostra dostała gitarę klasyczną. Tak sie złożyło, że tą gitarę przywiozła na święta. Przez dwa dni miałem okazje pobrzdąkać i nauczyć sie kilku chwytów. Bardzo mi sie to spodobało i powiedziałem ze kupuje gitarę. W następny roboczy dzień udałem się na obchód jedynego sklepu muzycznego w mieście. Znalazłszy interesujący mnie asortyment udałem się do domu żeby przemyśleć sprawę. Oczywiście rodzice stwierdzili, że mam słomiany zapał i ani odrobiny słuchu, więc poniechałem. Moja zachcianka czekała w inwigilacji, tymczasem ja przerabiałem literaturę. W ten rok przeczytałem wszystkie książki muzyczne jakie udało mi sie znaleźć, dwa razy przeszukałem Internet w poszukiwaniu polskich stron o gitarach (nie chciałem sobie mieszać jeszcze angielskim słownictwem) i długimi godzinami rozmawiałem z kolegami, których uznaje za swoiste "autorytety" gitarowe (z 8-10 latami stażu i mnóstwem gitar) - jednym słowem przyswajałem teorie gitary i szeroko pojętej muzyki. Po ok. roku doszliśmy z kolegą do wniosku, że fajnie by było czasami sie spotkać i pograć na przykład właśnie na gitarze. Zaczęliśmy kombinować. Po miesiącu kombinowania doszedłem do wniosku, że to nic nie da i poszedłem kupić gitarę (klasyczna Valencia, i niech nikt nie mówi ze to sie nadaje tylko na podpałkę, bo gra całkiem nieźle). Oczywiście dużo ćwiczyłem, no i nagle okazuje sie ze na tej gitarze nie mogę zagrać tych kawałków, które chciałbym zagrać (czyli metalu wszelkiego) Chwila konsternacji i pomysł: kupie gitarę elektryczną! Uruchomiłem kontakty, pytałem (nie przestając ćwiczyć na klasyku) i odnalazłem upragnioną gitarę elektryczną Cort Katana KX-5 (używaną, która z piecem, pokrowcem i dobrym paskiem kosztowała mniej, niż w sklepie sama gitara). Dostałem ją na 2 dni na próbę i juz nie oddałem (oczywiście zapłaciłem, żeby nie było)

Rodzice dalej twierdzą, że nie mam za grosz słuchu (i mają racje). Jednak ja postanowiłem się nie poddawać i ćwiczę, to z metronomem, to z guitar pro, to z Vinamp'em i jakoś to idzie. Co prawda pomału, ale jak juz cos sie uda dobrze, rytmicznie, bez fałszu zagrać, to gwarantuje ze takiej satysfakcji (przy moim braku słuchu) nie zdobędziesz nigdzie. Dodać jeszcze mogę jedno: SŁUCH MOŻNA ĆWICZYĆ, jeżeli na prawdę chce się, żeby muzyka do ciebie przyszła to ona przyjdzie, tylko po prostu u niektórych wymaga to więcej trudu. Trzeba to poczuć i pokochać. Ja słucham, staram się grać, ćwiczyć i widzę postępy.

Na koniec jeszcze podziękowania dla wszystkich forumowiczów i dla Darka, bo to od twojej strony Darku i od waszego forum forumowicze zaczyna wielu gitarzystów. Ja zacząłem i nie żałuje.

Dzięki, to by było na tyle… ale mi długa opowieść wyszła…

Witam wszystkich. Mam 15 lat (stuknęło mi wczoraj ), zarejestrowałem się na tej bardzo miłej stronie ponieważ interesuję się grą na gitarze. Już prawie od 1,5 roku ciągnie mnie do tego instrumentu ale jakoś nie mogłem się zebrać. Dopiero wczoraj spytałem się rodziców czy mógłbym się uczyć na niej grać, i zgodzili się (aż sam nie wierzyłem). Postawili tylko jeden warunek, muszę lekko poprawić stopnie w szkole. Powiedzieli też, że na początek muszę się nauczyć gry na gitarze klasycznej (a ja wole elektryka, no ale nic nie poradzę, ale jednak patrząc na wypowiedzi innych użytkowników to może mi się to przydać) a dopiero później pozwolą kupić mi elektryka. Moja pasja muzyką gitarową zaczęła się mniej więcej w okresie gdy zaczynałem gimnazjum (teraz siedzę w drugiej klasie), i bardzo spodobały mi się zespoły takie jak AC/DC, Bon Jovi, Mettalica, Scorpions, Sabaton. Moimi ulubionymi gitarzystami są Richie Sambora i Angus Young.

Guzik prawda McBekon, nie można powiedzieć, że lepiej na akustyku, bo każdy rodzaj gitar ma swoje plusy i minusy. Damiano, śmiało możesz zacząć i na klasyku śmigać. Rozciągniesz paluchy, zapoznasz się z akordami i podstawowymi technikami gry, a kiedy już przesiądziesz się na elektryka będzie Ci się grało lżej (ja miałam takie odczucia, jak z klasycznej przesiadłam się na elektryczną).

Sprawa indywidualna, jak zreszta wszystko związane z instrumentem... Mozna rozwarzyć tylko jedną rzecz: "które brzmienie lepiej ci pasuje?"  (z tego co wiem ceny akustyków i klasyków nie różnią się zbyt wiele) Potem tylko wybierać

Przesiadka to tez indywidualna sprawa. Z akustyka/klasyka bez większego problemu przesiądziesz sie na elektryka (gorzej chyba odwrotnie...). Mi przesiadka z klasyka na elektryka zajęła ok. 10'u minut (na elektryku było tylko 5 strun... i to 10'ek) Pozniej mialem tylko problem z przyzwyczajeniem sie do tej nieszczęsnej szostej struny, chociaz po kilku minutach jakoś przywykłem Ale to chyba był wynik zbyt intensywnych, dwudniowych ćwiczen z pięcioma strunami...

Indywidualizm, indywidualizm, indywidualizm...